Patiënte, 41 jaar, met als klachten hoge bloeddruk (170 / 100), vocht vasthouden, branderige handen en voeten, pijn in de lage rug, werd in 2008 doorverwezen voor osteopathische behandeling. De doorverwijzing was gebaseerd op harde structuren die in de buik te voelen waren. De klachten waren ontstaan na twee goed doorlopen zwangerschappen. Na beide zwangerschappen viel patiënte extreem snel af, zonder daar zelf iets voor te doen. Onderzoek leverde gefixeerde nierloges beiderzijds (2e graads ptose), palpabele ureters en verkorte M. Psoas major en een ‘verkorte’ posterieure spierketting. Bij het 2e consult was de rugpijn minder, evenals het branderige gevoel. De bloeddruk was 130 / 90 en de, niet vermelde, opvliegers waren verdwenen. Na een derde consult, redelijk klachtenvrij en een bloeddruk van 127 / 85, werd een controle na een half jaar afgesproken.
Bij deze controle bleef de bloeddruk goed 124 / 88, geen rugpijn, branderige voeten en het vocht vasthouden was verdwenen. Bij de nierloges werden geen afwijkingen gevonden. Er werden (rekkings)oefeningen voor de lange termijn afgesproken en patiënte zou zich melden als er klachten zijn. In 2013 kwam zij weer terug, het laat zich raden, met rugklachten, bloeddruk 180 / 100 , branderige handen en voeten en een reeks van kleine klachten. De eerder gevonden dysfuncties waren in mindere mate weer aanwezig en zijn behandeld. Nu werd een afspraak over een jaar ingepland, een POC (periodieke osteopathische controle). Een fenomeen wat zich vaak in de praktijk voordoet. Wanneer eenmaal een forse en langdurige dysfunctie is opgetreden, dwingen de compensaties in het lichaam de dysfunctie weer terug. Op zich niet erg en prima te verhelpen met een POC. We gaan per slot ook ieder half jaar naar de tandarts….
