Regelmatig verschijnt in de media het bericht dat huilbaby’s medisch gezien niets mankeren. In 2005 werden 88 baby’s opgenomen en bleken na enkele dagen ‘normaal’ te functioneren. Enkelen hadden een koemelkallergie of luchtweginfectie. Aangezien er medisch niets te vinden is, moet het aan de spanning van de ouders liggen, concludeerden de onderzoekers. Een dilemma in de geneeskunde: medische afwijkingen kunnen pas aangetoond worden als de norm is vastgesteld, maar wie stelt deze norm vast? “Als men ‘medisch’ niets vindt, dan zit het tussen de oren”, is een vaak gehoorde klacht van patiënten, terwijl het probleem eigenlijk tussen de oren van de medici zit. Een kind huilt niet voor niets. Wanneer zelfs pasgeborenen niet meer vertrouwd worden in hun primaire uitingen, slaan we geneeskundig zowel de spijker niet op zijn kop als ook de plank volledig mis.
Een aantal problemen bij kinderen kan ontstaan tijdens de geboorte. Een stug bekken van de moeder of hulpmiddelen bij de bevalling kunnen de ontwikkeling van de baby nadelig beïnvloeden. Veelvuldig huilen bij baby’s kan liggen aan een probleem in de schedelbasis, de darmen, de wervelkolom of de vertering van moeder/koemelk en nog veel meer (individuele) problemen. Het kind kan hierdoor overgevoelig reageren en veel huilen. Bij kinderen met veel klachten kan osteopathie een veilige weg zijn om deze problemen te verhelpen en/of te voorkomen. De handen van een osteopaat zijn zacht, zo zacht zelfs, dat baby’s kort na de bevalling behandeld kunnen worden. Wetenschappelijk onderzoek in de Verenigde Staten heeft aangetoond dat kinderen die regelmatig behandelingen ondergingen, zowel lichamelijk als geestelijk en sociaal beter in evenwicht functioneren. Langdurig onderzoek toont aan dat ze tevens tot betere leerprestaties kwamen, zowel op sociaal als op intellectueel niveau.
